Dodatkowe usługi:
- transfer z lotniska - 150 zł
- łóżeczko – dostawka dla dziecka
- wypożyczenie samochodu
- wino do apartamentu - 100 zł
- dodatkowe sprzątanie 70 zł
Historia
Każdy zakątek Gdańska ma swoją historię - także i ul. Grodzka, (Burgstraße) która istniała już na planie zabudowy obszaru po zamku krzyżackim. Nazwana była początkowo Zamkową, późniejszą nazwę otrzymała w XVII wieku. Zamek krzyżacki wybudowano tu w XIV w. Gdy 1308 tutejszy gród opanowali Krzyżacy, usunęli z niego dotychczasowych rodowitych władców i z inicjatywy wielkiego mistrza Dietricha von Altenburga, w czasach jego rządów w latach 1335–1341 wzniesiono na jego miejscu murowany zamek. Jeden z jego narożników znajdował się dokładnie na parceli Grodzka 9. Śladu po zamku jednak nie znajdziemy, gdyż rozebrali go sami gdańszczanie, cegła po cegle - niechętni zakonowi.
Zamek chroniony był z czterech stron wodą - od południa dostępu broniła Motława, pozostałe trzy strony otaczała fosa. Aby dostać się do warowni trzeba było przejść podzamcze. Tak zwany zamek niski także otoczony był fosą. Z miasta można było się dostać do niego przez bramę i most zwodzony broniony przez Basztę Rybacką, która stała w miejscu, gdzie obecnie znajduje się Baszta Łabędź.
Badania archeologiczne - zakres badań
W czasie ratowniczych badań archeologicznych na stanowisku przy ul. Grodzkiej 10/11 w Gdańsku odsłonięto elementy konstrukcyjne podstawy wału drewniano-ziemnego wczesnośredniowiecznej osady grodowej. Ze wstępnej analizy dendrochronologicznej założenie grodowe datowane jest na 2 poł. XI /XII w.
Drewniane elementy konstrukcyjne zakwalifikowano jako belki – okrąglaki z wyciętymi na końcach wrębami, umożliwiającymi nakładanie belek jedną na drugą w konstrukcji zrębowej w kształcie czworoboku tworzącym izbicę/skrzynię. Skrzynie wypełniane były stopniowo ziemią, w celu stabilizacji konstrukcji. Linia zewnętrzna wału zabezpieczona była przed „rozjeżdżaniem” zewnętrznymi hakami spinającymi konstrukcję. Konstrukcją towarzyszącą, odbiegającą rodzajem użytego materiału od belek stanowiących podwalinę wału oraz rodzajem połączeń elementów był przewiązany z nią konstrukcyjnie poziom interpretowany wstępnie jako przejazd bramny. Składał się z desek – dranic, ułożonych poziomo obok siebie dłuższymi bokami na styk, na cienkich żerdziach o średnicy do 15 cm i legarach podwaliny (j.w.). Średnia powierzchnia odsłoniętej podłogi wynosi około 20 m2 . Stanowią je dranice długości do 3,5 m, grubości średnio 8 cm i szerokości 30-40 cm, fragment elementu (długości 1,85 cm, szerokości 30cm, wys. 28 cm) mocującego element pionowy, na którym prawdopodobnie osadzone było skrzydło bramy. oraz dwa elementy – belki - skrzyni dolegających do przejazdu średnicy około 20 cm ( w załączeniu zdjęcie).
Na elementy natrafiono w parceli 10.
Zgodnie z zaleceniami Pomorskiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków w Gdańsku przekazanymi w czasie kontroli miejsca badań zabezpieczono poziom odsłoniętego przejazdu bramnego z przeznaczeniem do ekspozycji archeologicznej w planowanej inwestycji budowlanej, która ze względu na użytkowy charakter funkcji pomieszczeń piwnicznych – planowana restauracja – podnieść może atrakcyjność turystyczną obiektu.
opracowane przez:
Maria Karolina Kocińska
(fragmenty) Program prac konserwatorskich dla elementów tworzących przejazd bramny odsłoniętych w toku prac archeologicznych na stanowisku
przy ul. Grodzkiej 10, na terenie dz. nr 385/2 w Obr. Ew. 90 w Gdańsku
